عدس

عدس
عدس، Lens esculinaris
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاه
راسته:	باقلاسانان
تیره:	باقلاییان
گونه:	L. culinaris
نام علمی
Lens culinaris

عدس، مَرجو یا مَرجُمَک (Lens esculinaris) گیاهی کوچک شبیه به نخود است که معمولاً در خاک‌های فقیری که برای کاشت دیگر محصولات مناسب نیست، کاشته می‌شود. عدس در انواع و رنگ های گوناگونی وجود دارد که عدس قهوه ای، سبز، نارنجی از آن جمله اند. از عدس قرمز برای تهیه شوربای رنگی استفاده می‌شود. برای پختن نان، عدس را با آرد مخلوط می‌کنند.در ایران، از این گیاه، برای تهیه عدس‌پلو استفاده می‌کنند.

خواص عدس

عدس منبع بسیار خوبی از فیبر های کاهش دهنده ی کلسترول اند.

قند خون را تنظیم میکند زیرا فیبر بالای این گیاه از افزایش قند خون بعد از خوردن یک وعده ی غذایی جلوگیری میکند.

عدس ها حاوی ۶ ماده معدنی مهم,ویتامین B2 و همچنین پروتئین بدون چربی می باشد.

در یک فنجان عدس پخته فقط ۲۳۰ کالری وجود دارد.

این ماده ریز بسیار اشتها آور است.

عدس مانند سایر حبوبات غنی از فیبر های غذایی چه از نوع قابل جذب و چه از نوع غیر قابل جذب هستند.

آب عدس

غرغره کردن آب عدس پخته شده برای رفع زخم های دهان و گلودرد و دیفتری مناسب است.

ریشه واژه

واژه عدس ریشه و بنیاد فارسی داشته و از فارسی به زبان عربی داخل شده. این گیاه جزو حبوبات مناطق دیمی و کوهستانی می باشد واژه ی مرجمک نیز فارسی است و به زبان ترکی راه یافته است.